"برام فرقی نمیکنه"

ماندن با بعضی از آدم ها، بال آرزوهایت را می چیند. یعنی باید دست از چیزهایی که دوستشان داری بشویی و فراموششان کنی. باید کمی خودت را جمع و جور کنی و درون چارچوب های جدیدی جای دهی. باید طعم تغییر را بچشی، اما تغییر هایی که چندان خوشایند خودت نیست و به آن ها معتقد نیستی. بودن با آدم هایی که تو را همان که هستی نمی خواهند و می خواهند تغییرت دهند، می خواهند بکوبند و از نو بسازند تو را.

بودن با این آدم ها، وقت تلف کردن است. فرو کردن خودت درون چارچوب های جدید و شرایط متفاوت، اصلا بد نیست، اما دست کشیدن از علایقت، یعنی تحریف کردن بخشی از خودت. یعنی تبدیل شدن به کسی که یک روز که از خواب بیدار می شوی، دیگر نمی شناسی اش. یعنی بیگانه شدن با خودت و تبدیل شدن به کسی که هر چه از او می پرسند می گوید: "برام فرقی نمی کنه".

ماندن با بعضی از آدم ها یعنی دست شستن از خودت و علایقت، یعنی فراموش کردن خودت و آرزوهایت. کاش آن هایی که می خواهند تغییرمان دهند بدانند، همان طور که از علایقمان دست شستیم، یک روز که شاید خیلی هم دور نباشد، از آن ها نیز دست خواهیم شست.