یک فنجان دوست داشتن، مهمان من ..

همیشه می دانستم که دنیا خیلی کوچک است و بازی هایش هم خیلی سرگرم کننده! ولی دیگر نمی دانستم کوچکی اش تا این اندازه مجذوبم خواهد کرد. آبان ماه همین امسال بود که خانوادگی، برای مسافرت به مشهد رفته بودیم. شب که از راه می رسید، من و مادر چادر نماز هایمان را می گرفتیم و با ذوق و شوق می رفتیم سمت حرم و درو, ...ادامه مطلب

وقتی پر از افکار یخ زده ای، کمتر دست و دلت به نوشتن می رود. وقتی نوک زبانت پر از حرف های ناگفته است، کمتر دهانت گشوده می شود به صحبت. وقتی حوصله ات سر می رود، کمتر دل می دهی به دیدن تلویزیون و برنامه های بنجلش. در این دنیای وارونه که وقتی پر از خواستن چیزی هستی، مماس خواستنت، نفست می برد و خسته می شوی، دیگر چه احتیاج به این همه چنگ انداختن به دامان چرکین زندگی؟!,دنیای وارونه,دنیای وارونه اینو خوب میدونه,دنیای وارونه من ...ادامه مطلب

نمیدانم! شاید انتظار نداشتم که انقدر شاد باشند. شاید فکر می کردم چون در عرف جامعه، "ما" سالم خطاب می شویم، باید خوشحال تر و شاد تر از بقیه باشیم. شاید انتظار آدم های کز کرده ای را داشتم که حالشان خوب نیست و پا از در خانه بیرون نمی گذارند و اگر هم می گذارند، زمین تا آسمان با بقیه فرق دارند. اما آن ها مثل باقی ِ پسر ها بودند. حتی شاید از آن ها بیشتر می خندیدند، شاد تر بودند و آنقدر پر انرژی بودند که اگر به دست هایشان نگاه نمی کردم، حتی نمی توانستم حدس بزنم که صدایشان در دست هایشان است. شاید فکر می کردم بیشتر از این ها باید متفاوت باشند؛ مردان جوانی که صدایشان در دست هایشان بود و گوش هایشان در چشم هایشان و دنیا آن قدر از چشمانشان جذاب و مهیج بود که همان جا دلم یک دنیای ساکت خواست. یک دنیای ساکت و آرام، به دور از تمام این همهمه ها و شلوغی...,دنیای ساکت,دنیای ساکت من,چه دنیای ساکتی ...ادامه مطلب